Szokował w dniu premiery, dziś wciąż budzi emocje. Film „Wielkie żarcie” (oryg. „La Grande Bouffe”) wyreżyserowany przez Marco Ferreri to francusko-włoska produkcja z 1973 roku, która jest jednym z najdziwniejszych filmów w całej kinematografii.
„Wielkie żarcie” opowiada historię czterech mężczyzn — Marcello (Marcello Mastroianni), Ugo (Ugo Tognazzi), Michel (Michel Piccoli) i Philippe (Philippe Noiret), którzy wjeżdżają do luksusowej willi i przez kilka dni objadają się do woli, aż … . Towarzyszom im w tym trzy prostytutki i jedna miejscowa nauczycielka.
Wielkie żarcie – czy to wielki film?
Akcja filmu skupia się na tym, jak mężczyźni coraz bardziej oddają się swoim hedonistycznym i dekadenckim zapędom, pochłaniając jedzenie o coraz bardziej absurdalnym smaku i konsystencji oraz uprawiając orgie. Posiłki przeplatają się z kolejnymi seksualnymi ekscesami – bohaterowie żrą, uprawiają seks, śpią, żrą…. itd. itd.
Czy taka fabuła pasuje do „wielkiego” kina? Przecież aktorzy, występujący w filmie, to nie są przypadkowe osoby! Marcello Mastroianni to jedna z gwiazd kina europejskiego XX wieku. Jak to możliwe, że wziął udział w takim „dziele”?
Krytycy sobie, widzowie sobie
Film „Wielkie żarcie” wyreżyserowany przez Marco Ferreri spotkał się z różnorodnymi reakcjami krytyków filmowych. Z jednej strony, niektórzy chwalili film za jego oryginalność i odważne podejście do tematu, podkreślając jednocześnie znaczenie filmu jako komentarza na temat dekadenckiej kultury konsumpcyjnej. Z drugiej strony, wielu krytyków filmowych krytykowało film za kontrowersyjny i nieprzyjemny charakter, uważając, że przedstawia on deprawację i rozwiązłość, bez większego głębszego przesłania.
Film ten jest kontrowersyjnym i prowokacyjnym dziełem, które wywołuje silne emocje i skłania do refleksji nad kondycją ludzkiego społeczeństwa, z jego nadmierną konsumpcją i hedonizmem. Z jednej strony, film można interpretować jako satyrę na nadmierną konsumpcję i kulturowe wymogi dotyczące jedzenia, które kształtują nasze życie codzienne. Z drugiej strony, film ukazuje ekstremalną przemoc i perwersyjne zachowania, co niektórzy widzowie mogą odbierać jako ohydne. „Wielkie żarcie” to film wymagający, który porusza ważne tematy, a jego wartość artystyczna jest przedmiotem dyskusji i kontrowersji.
Mimo kontrowersji film spotkał się z uznaniem publiczności i stał się kultowym dziełem kinematografii europejskiej. Obecnie uważany jest za jedno z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych dzieł kina włoskiego. Film Ferreriego krytykuje konsumpcjonizm i konwenanse społeczne, ukazując, jak samodestrukcyjne zachowania mogą wynikać z nadmiaru bogactwa i przyjemności.
